Dzieci i młodzież zagrożone niedostosowaniem społecznym i niedostosowane społecznie. Podmiotowość i partnerstwo w wychowaniu.

We współczesnej pedagogice, zagadnienie podmiotowości wychowanka jest traktowane jako naczelna zasada procesu kształcenia i wychowania, a zarazem cel, do którego należy dążyć. Mówiąc o potrzebie podmiotowego traktowania w kontekście jednostki niedostosowanej społecznie należy zwrócić jednak uwagę na fakt, że osoby te nie mają częstokroć tego typu doświadczeń. Wychowują się bowiem niejednokrotnie w rodzinach patologicznych, w których są traktowane przedmiotowo. Również ich sytuacja szkolna maluje się w czarnych barwach; są to najczęściej osoby mające trudności w nauce, wagarujące, wchodzące w konflikt z nauczycielami, z tego też powodu ze strony szkoły mogą się spodziewać mało przychylnego stosunku. Po tego typu doświadczeniach wszelkie próby traktowania ich w sposób partnerski, z uwzględnieniem ich podmiotowości mogą być przyjmowane z dużą dozą podejrzliwości, niechęci, a nawet wrogości.

Celem konferencji jest promocja skutecznych metod pracy z dziećmi i młodzieżą zagrożonymi niedostosowaniem społecznym i niedostosowanymi społecznie w środowisku rodzinnym, szkolnym i rówieśniczym oraz wskazanie na potrzebę partnerskiego i podmiotowego podejścia do tej grupy wychowanków. Pragniemy zachęcić do udziału w przedsięwzięciu nauczycieli i wychowawców pracujących z jednostkami niedostosowanymi społecznie. Wyrażamy nadzieję, że konferencja stworzy możliwość dyskusji, wymiany doświadczeń oraz poszerzenia wiedzy na temat niezwykle ważnego problemu, jakim jest zagrożenie niedostosowaniem społecznym i niedostosowanie społeczne dzieci i młodzieży.